مقاله با چکیده و مقدمه آغاز میشود. چکیده و نحوه نگارش آن، در مطالب پیشین، ارائه شد؛ از اینرو در این بخش، به بخش بعدی، نگارش مقاله، اشاره می شود. نخستین کارکرد مقدمه، فراهم کردن زمینه برای ورود به متن اصلی پژوهش است. مقدمه از کلیات شروع و به سمت جزئیات حرکت کند. سعی شود میانگین مقدار حجم مقدمه، % 5 الی % 8 نسبت به کل مطالب مقاله، نگارش یابد. چارچوب مقدمه شامل بخشهای زیر می باشد:
بیان مسئله پژوهش، روش پژوهش، پیشینه پژوهش، فرضیات پژوهش
بیان مسئله پژوهش: در بیان مسئله باید به روشنی، موضوعی که زمینهساز پژوهش شده، مطرح شود. زمینه مسأله باید شواهدی دال بر وجود مسأله با استناد به نظرات متخصصان و یا نتایج پژوهش های پژوهشگران مطرح کند. اگر پژوهش مبتنی بر نظریه یا نمبانی نظری خاصی است در حد یک پاراگراف مبانی نظری پژوهش ذکر شود و درآن به تشریح مفاهیم، تعاریف و تاریخچه موضوع تحقیق می پردازد. نویسنده مقاله باید بر ادبیات تحقیق مسلط بوده و مبانی نظری موضوع تحقیق خود را به طور مختصر ولی کاربردی بیان نماید. مبانی نظری تحقیق باید با استناد و ارجاع علمی آورده شود. یک مقاله خوب باید بخش مبانی نظری قابل قبولی داشته باشد.
روش پژوهش: در پایان بیان مسئله، معمولا با این عبارت که «پژوهش حاضر بر آن است که..» چگونگی اهداف و روش انجام پژوهش توضیح داده می شود. هدف نگارش مقاله باید ارتباط مستقیمی با مسئله اصلی تحقیق و روش آن، داشته باشد. هدف اصلی، معمولا به صورت یک جمله شبیه به عنوان مقاله، آورده میشود. هیچ گاه نباید از کلماتی نظیر مطالعه و بررسی و غیره در هدف استفاده کرد، هدف باید با کلماتی نظیر شناسایی، تعیین، متمایز شود. روش پژوهش نیز متناسب با مبانی نظری تحقیق، براساس: توصیفی-تحلیلی، کتابخانه ای و.. تقسیم بندی شده و به آن اشاره می شود.
پیشینه پژوهش: پیشینه تجربی پژوهش کوتاه باشد و صرفاً نتایج مطالعات کاملاً مرتبط و اصلی در چند پژوهش علمی، به گونه انتقادی بازنگری شود ذکراین نکته ضروری است که منظور از بررسی ادبیات پژوهش نقل آن نیست، بلکه یک بازنگری انتقادی است که ازخلال این بازنگری مسأله پژوهشی تصریح میشود.
فرضیات پژوهش: سوالات و فرضیه های پژوهش در واقع همان اهداف فرعی است که به صورت سوالی در آمده و باید در پژوهش به آنها پاسخ داده شود. در فرضیه (براساس تجربه پژوهشگر و پیشینههای پژوهش) نتایج احتمالی را پیشبینی میکنیم. در واقع آن قسمت مسئله که پژوهشگر میداند، فرضیه و قسمت مبهم پژوهش سوال است. فرضیات پژوهش به گونهای بیان شود که مطالعه شما را در چهارچوب پژوهشهای انجام شده و وسیعتر قرار دهد. بهعبارت فنیتر، ضرورت مطالعه خود را بر اساس شکاف در یافتههای قبلی توجیه کنید.
** به بخشی از اشتباهات رایج در ارزیابی مقدمه، در ذیل اشاره می شود:
– چهار بخش ذکر شده در مقدمه، یا بخشهایی از آن، در مقاله ذکر نشود.
– بیان مسئله، حاوی مبانی نظری مشخصی، نباشد و پژوهشگر به ذکر عبارتهای شعاری یا احساسی در این قسمت بپردازد.
– یکی از اشتباهات رایج در بخش پیشینه پژوهش، استفاده از عبارتهایی نظیر«پژوهشهای بسیاری انجام شده که به خاطر ضیق وقت، به آنها اشاره نمی شود» یا «جستجو کردم و پژوهشی وجود نداشت» و …، می باشد. همانطور که در ذکر پیشینه تحقیق، اشاره شده بایستی به چند پژوهش با رویکرد انتقادی اشاره شود.
– یکی دیگر از موارد پرکاربرد که در داوری ها از پژوهشگران اشکال گرفته می شود این است که پژوهشهایی در پیشین تحقیق اشاره کنند که یا اصلا ارتباطی با موضوع پژوهش ندارد یا ارتباط آن با مقاله ارائه شده، بسیار سست باشد.