به طور کلی گردشگر سلامت کسی است که برای استفاده ازخدمات پزشکی و درمانی و یا استفاده از منابع درمانی طبیعی و سکوت و آرامش به کشور دیگری سفر می کند. در واقع گردشگری سلامت یا توریسم سلامت -Health Tourism- به طور کل به هر سفری که باعث بهبود سلامت فرد و یا افراد خانواده شود گردشگری سلامت بشمار می آید. گردشگری سلامت به سه شاخه اصلی تقسیم می شود:
۱- گردشگری پزشکی (Medical Tourism):
درواقع رایج ترین و حساس ترین زیر شاخه گردشگری سلامت است. این سفر عموما برای درمان بیماری یا انجام عمل جراحی و یا چک آپ سلامت گردشگر در کلینیک ها و بیمارستان های کشوری با امکانات پزشکی بالا و هزینه های درمانی مناسب انجام می گیرد. ما معتقدیم که گردشگری پزشکی یا گردشگری درمانی حساس ترین نوع گردشگری در بین تمام انواع گردشگری هاست. زیرا مستقیما با جان و سلامت گردشگر مرتبط است. گرچه بسیاری از کشورهای توریستی دنیا امروزه برای کسب درآمد، خدمات گردشگری درمانی را ارائه می دهند اما مطمئنا توانمندی یک کشور در علم پزشکی و خدمات درمانی برخلاف گردشگری تفریحی و ورزشی و … چیزی نیست که صرفا با ساخت و ساز و صرف پول بدست آید. وجود پزشکان متبحر و با تجربه، سابقه علم پزشکی، وجود زیرساخت های درمانی و نظارتی، وجود بیمارستان ها و کلینیک های استاندارد، تجهیزات پزشکی کامل و به روز، همچنین وجود قوانین و نظارت های پزشکی جزو زیرساخت های مهم درمانی یک کشور به شمار می روند؛ تا آن کشور بتواند در مرحله بعدی با ادغام خدمات اقامتی و گردشگری اقدام به فعالیت در زمینه گردشگری سلامت کند. قابل ذکر است که کشور ایران دارای پیشینه پزشکی هزاران ساله است و همواره پزشکان ایرانی در سطح بین المللی شناخته شده بوده اند.
۲- گردشگری طبیعت درمانی (Curative Tourism):
سفر درمانی به مراکز دارای منابع و خدمات درمانی طبیعی تحت نظارت پزشک را گردشگری طبیعت درمانی می گویند. این منابع و خدمات طبیعی شامل چشمه های آب گرم، دریاچه نمک، آفتاب درخشان، لجن طبی، ماساژ طبی، حمام گیاهی و همچنین محیط زیست زیبا، پاک و آرام به منظور بهبود بیماران پوستی، تنفسی، روماتولوژی، عضلانی و یا گذراندن دوران نقاهت بعد از درمان و عمل های جراحی صورت می گیرد. به لطف خدا طبیعت متنوع ایران انواع و اقسام منابع طبیعت درمانی را در اختیار انسان ها گذاشته است. درحال حاضر در ایران مراکز بسیاری وجود دارد که در کنار منابع طبیعت درمانی امکانات اقامتی، رفاهی و نظارت پزشکی را برای گردشگران آماده کرده اند. تا گردشگران بتوانند در آرامش و رفاه کامل از این نعمت های خداوند استفاده کنند.
۳- گردشگری تندرستی (Wellness Tourism):
در این نوع سفر، گردشگر به دنبال آرامش است و برای رهایی از تنش های زندگی روزمره و تجدید قوا، بدون مداخله و نظارت پزشکی راهی سفر می شود. معمولا این گردشگران بیماری جسمی مشخصی ندارند و بیشتر در پی بهره مندی از طبیعت شفابخش و دوری از شلوغی ها، تنش ها و آلودگی های زندگی شهری هستند. یکی از جاذبه ها و امتیازات ایران برای گردشگری درمانی در حوزه آب درمانی است، به طوری که در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰ چشمه آب معدنی شناسایی شده است. از دیگر جاذبه های گردشگری تندرستی در ایران وجود هتل ها و ویلاهای جنگلی، کویری، ساحلی و یا کوهستانی است. که افراد می توانند در آرامش کامل در محیط زیست پاک تندرستی خود را بهبود بخشند.