نگارش هر اثر علمی مستلزم مطالعه و بررسی آثار مرتبط است و ارجاع به منابع اصیل، در اعتبار بخشی اثر پژوهشی بسیار موثر است. ضروری است كه استناد ها به شيوه ای استاندارد، مرتب گردند. روش APA  یک روش استاندارد برای نوشتن فهرست منابع و یا ارجاعات درون متنی است. روش APA توسط انجمن روانشناسی امریکا یا American Psychological Association ارائه شد. در این بخش شیوه ارجاعات با این روش ارائه می‌شود.

۱– شیوه ارجاعات درون متن مقاله به روش APA

 وقتی اثر فقط یک پدیدآورنده دارد: (نام خانوادگی، سال چاپ: شماره صفحه)

مثل: (محمدی نژاد، ۱۳۹۷: ۹۸)

**نکات تکمیلی:

– نام خانوادگی افراد، بدون ذکر القاب می‌آید از ذکر القابی همانند: دکتر، پروفسور، استاد، خانم، آقا و… پرهیز شود.

– وقتی اثر دو پدید‌آورنده دارد، نام خانوادگی هر دو نفر ذکر می‌شود. بعد از نام خانوادگی نفر اول هم می‌توان واو عطف گذاشت و هم علامت ویر‌‌‌گول.

– وقتی اثر سه تا پنج پدید‌آورنده دارد، برای اولین استناد نام همه ذکر می‌شود، در دفعات بعدی فقط اولین نفر و کلمه همکاران (در انگلیسی معادل کلمه دیگران، “et al”می‌آید) می‌آید.

مثال: استناد اول: (مصطفوی نیا، همایونی، محمدی نژاد، ۱۳۸۴: ۲۴)

استناد دوم: (مصطفوی نیا و همکاران، ۱۳۸۴: ۳۵)

– وقتی اثری بیش از پنج مؤلف دارد: فقط نام خانوادگی مؤلف اول می‌آید (حتی در اولین استناد) و به دنبال آن کلمه« همکاران» و سپس تاریخ انتشار اثر.

*اگر تاریخ نشر اثری مشخص نیست، به جای تاریخ از کلمه (بی‌تا) ، در عربی (د.تا) و در انگلیسی از (n.d) استفاده می‌شود.

* اگر پدید‌آورنده اثر مشخص نیست یا پدید‌آورنده ندارد، به جای نام خانوادگی پدید‌آورنده، نام اثر را داخل گیومه می‌آوریم و تاریخ نشر آن را ذکر می‌کنیم. مثال: («روش‌شناسی رسانه‌ها»، ۱۳۸۹: ۶۵)

۲– شیوه  ترتیب منابع در فهرست مآخذ به روش APA

در بخش مراجع (Reference) ، فهرست آثار و اسنادی که در متن مقاله به آن‌ها اشاره شده ‌است می‌آید. این فهرست به ترتیب حروف الفبای نام خانوادگی مؤلفان آثار، بدون ذکر شماره، مرتب می‌شود و هر اثر فقط یک بار می‌آید. در ذکر هر اثر یا منبع، چهار دسته اطلاعات زیر لازم است که باید به دنبال هم بیاید:

۱) مؤلف یا مؤلفان   ۲) تاریخ انتشار اثر  ۳) عنوان اثر  ۴) اطلاعات مربوط به انتشار اثر ( محل انتشار اثر و نام ناشر)

 یک کتاب (دارای یک مؤلف) به شیوه زیر می آید. مثال:

میرقادری، سید فضل الله. (۱۳۶۸). کتابة رسائل باللغة العربیة و فن التخلیص. تهران: انتشارات سمت.

** نکات تکمیلی:

–  کتاب‌هایی دارای دو مؤلف یا بیشتر نیز با ذکر نام تمام نویسندگان، به ترتیبی که در اثر اصلی آمده ، نوشته می‌شود.
– کتاب‌هایی که به جای مؤلف، با عنوان سازمان‌ها و نهاد‌ها منتشر شده‌اند. در این صورت‌ به جای نام مؤلف، نام سازمان مربوط می‌آید. مانند:

مرکز اسناد و مدارک علمی. (۱۳۶۲). واژه‌نامه زبان شناسی،، …

– در کتاب‌های ترجمه شده، ابتدا نام مؤلف یا مؤلفان کتاب، عنوان کتاب و سپس نام مترجم می‌آید. مثل:

السواحری، خلیل و سمعان، سمیر، (۱۳۷۴). رویکردهای نژاد پرستانه در سیستم آموزشی رژیم صهیونیستی، ترجمه: احمد محمدی نژاد پاشاکی و فرشته یادگاری، مشهد: صبای اندیشه.